วันจันทร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2555

poem



หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
- - - - -
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
- - - - -
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ



รอยเท้าที่ยาวไกล
เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน
บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม
ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ



มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนวนทราย
คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า
ทรายจะแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา
คนจะกล้าก็เพราะผ่านความอดทน



ดวงตะวันจะลับฟ้า
ดวงดาราจะลับเลย
แต่ใจก็ไม่เคย
ที่จะละเลยความห่วงใย



ฉันจะเก็บดาวเอาไว้ให้
ในวันที่เธออยู่ไกลแสนไกลอีกขอบฟ้า
จะเก็บความสุข จากทุก-ทุกช่วงเวลา
เก็บไว้รอให้เธอกลับมา และรับมัน
ฉันจะส่งความห่วงใยไปหา
ในค่ำคืนที่เธอเหว่ว้ากับความฝัน
อย่าร้องไห้และท้อใจเมื่อไกลกัน
อย่างน้อยเธอยังมีฉัน

ที่รอคอยวันให้เธอกลับมา



ดีใจที่เป็นคนหนึ่ง
ที่เธอนึกถึงในวันอ่อนล้า
มีสองมือคอยเช็ดน้ำตา
อยากให้เธอรู้ว่า ฉันพร้อมจะเข้าใจ
วันใดเธอยังสุขสันต์
ไม่จำเป็นต้องนึกถึงฉันก็ได้
แต่หากเมื่อครั้งที่เธอเศร้าใจ
มาร้องไห้ใกล้ๆฉันก็พอ



ค่ำคืนนี้ดาวพราวนภากว้าง
เธออยู่กลางดวงตาที่สุกใส
เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย
เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน



ทุกคราวที่นึก
เธอจะอยู่ในส่วนลึกของใจฉัน
แม้ในยามที่ทุกข์เศร้าหรือเหงางัน
แค่เพียงหลับฝัน
เธอจะปลอบฉันให้คลายเศร้าใจ



เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องเจอกับวันใหม่
มันไม่นานเท่าไรหรอกใจจ๋า
แม้วันนี้คนดีมีน้ำตา
แต่ประเดี๋ยวท้องฟ้าก็เปลี่ยนไป

เปลี่ยนให้รู้ว่าอะไรไม่คงทน
ไม่ว่าความสับสนหรือหวั่นไหว
มันเดินทางแวะเข้ามาถึงเวลามันก็ไป
สิ่งที่อยู่อีกนานตั้งเท่าไหร่คือหัวใจที่โชกโชน

(โดย ดวงไฟ :บ้านกลอนไทย)



ในวันที่หัวใจอ่อนแอ และอ่อนไหว

วันที่ไม่มีใคร คอยเคียงข้าง

วันที่ลมหายใจ เริ่มเลือนลาง

วันที่สิ่งต่าง-ต่าง เริ่มจางลง

เธอยังมีฉันคนนี้ ที่ยิ้มให้

ขอเธอสู้ ต่อไป อย่าท้อถอย

ความสำเร็จ อยู่ข้างหน้า ยังรอคอย

อุปสรรค อีกนับร้อย ให้ฝ่าฟัน

กำลังใจ ฉันให้เธอ นั้นมีค่า

ชุบหัวใจ เธอขึ้นมา ให้มีหวัง

เอาความท้อ ความเหนื่อย เป็นพลัง

จุดไฟฝัน ขึ้นมาใหม่ ในหัวใจ

ในวันที่เธอนั้น คิดท้อแท้

หรืออ่อนแอ สับสน กว่าวันไหน

หรือวันที่ เธอมองไป ไม่เห็นใคร

ยังมีฉันคน นี้ไงเคียงข้างเธอ



อย่าดูถูกตัวเองเด็ดขาด
เมื่อเธอยังไม่พลาดหรือผิดตรงไหน
ลองทำก่อนให้รู้ว่าเป็นอย่างไร
จะยอมแพ้ตั้งแต่เริ่มได้ไง
เดี๋ยวคนให้กำลังใจเหนื่อยฟรี



จะกอดเก็บความทรงจำ ณ เวลานี้
ทุกเสี้ยวนาที ที่มีเธอร่วมทางฝัน
ใส่ในตะกร้าที่สานขึ้นมาจากความผูกพัน
เพื่อเตือนแต่ละวานวันที่ผ่านเลยมา
ความทรงจำนี้เองที่เก็บไว้
จะคอยเป็นกำลังใจในวันที่อ่อนล้า
เมื่อวันหนึ่งสิ่งร้าย ๆ ผ่านเข้ามา
อย่างน้อยก็รู้สึกว่าทุกครั้งที่หลับตาจะอุ่นใจ



ยามที่เธออ่อนล้า..
รับรู้ได้ จากแววตา ที่หวั่นไหว
ไม่มีใคร คอยเคียงข้างช่วยปลอบใจ
ขอเป็นฉันได้ไหม
ดูแลเธอ

จะคอยเป็น กำลังใจ อยู่ข้างหลัง
รับรู้และรับฟัง เรื่องราวของเธอเสมอ
ความห่างไกล..ก็ไม่อาจกางกั้นความผูกพัน ที่ให้เธอ
ขอเพียงรู้ไว้เสมอ กำลังใจจากฉัน มีให้เธอ
ทุกนาที



อยากบอกว่า ขอบคุณ
สำหรับความอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้
ขอบคุณสำหรับ..ความอาทรห่วงใย
ขอบคุณจากหัวใจ..จากใจจริง










ทุกข้อความที่ส่งไป
แอบส่งกำลังใจไปด้วยเสมอ
ทุกข้อความที่อ่านเจอ
อยากบอกเธอว่าห่วงใย



เธออาจลื่น ล้มลงอีกหลายครั้ง
แต่สิ่งที่เธอหวัง ต้องทำให้ได้
ฉันคนนี้ มีให้เพียง กำลังใจ
ยามเธอไม่มีใคร
ฉันยังมี



เธอบอกต้องการกำลังใจ
ในวันที่หัวใจเธออ่อนล้า
อยากบอกให้เธอลองหลับตา
แล้วนึกถึงเวลาเราคู่กัน
ฉันจะอยู่ข้างๆเสมอ
ทุกเวลาที่เธอนึกถึงฉัน
และตราบใดที่เธอไม่ลืมกัน
ก็จะเจอฉันเมื่อเธอนั้น
ลืมตา



ฟ้าหลังฝนในวันหน้า…..
รู้ไหมว่างดงามแค่ไหน
ยอมช้ำวันนี้แล้ววันหน้าคงภูมิใจ
เมื่อหันหลับมามองใหม่
พบเพียงเศษความหวั่นไหวของวันวาน



ไม่มีสิ่งใดจะมอบให้
นอกจาก
….ความจริงใจที่เต็มปรี่
เริ่มต้นผูกพันกันวันนี้
เพื่อมิตรไมตรีที่ดี..ตลอดไป
เราต่างก็
มีไฟฝัน
พร้อมจะสร้างสรรค์..เพื่อวันใหม่
ขอให้เรา
….ต่างเป็นกำลังใจ
เพื่อไปสู่จุดหมายที่
ยังรอ



หากว่าเธอท้อแท้
หรืออ่อนแอในวันไหน
ฉันคนนี้จะขอเป็นกำลังใจ
ให้เธอตลอดไปนานเท่านาน


http://www.klonthai.com/category/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น